FƏRQANƏ SƏFƏRLİ : AĞACLARIN GÖZÜ NƏM

Noyabr küləyində 

Çobanyastığı azıb.

Baxışı,yaddaşı da

Dağılıb yer üzünə.

Sülh ədalı ləçəyi,

Sevgidən çənbər qurub.

Biri var,

biri yox çıxsa

Bezib  onu uçurub.

Payıza baharından,

İmzalı misal çəkib.

Tör -töküntü xəzandan,

güzarına yol çəkib.

Ağacların gözü nəm,

Göbələk çətirlənib.

“Çobanın yastığında”

Hürr nəğmə sətirlənib.

İkiləşmiş sitəmi,

Biləyindən yapışlb,

Sərt palıd qozasının,

İllərə  toxum tutan

Akasya yaxasının…

Qaçıb,

qaçıb qara nəfəslə

Dabanında at nalı,

İlk bahardan

Son baharına sarı,

Amma…

Doğru çıxmayıb

Çobanyastığı falı…

Fərqanə Səfərli