TAHİRƏ MƏMMƏDOVA : QARABAĞ

Bu dərdi çəkməyən dərd nədi bilməz

Kədərə alışmaz, üzü də gülməz

Nədən ayrılığın heç sonu gəlməz?!

Bəlkə sən bilirsən, danış Qarabağ.

Sevinc sən tərəfə niyə üz tutmur?!

Bir təbəssüm edib səni ovutmur

Alışan qəlbini bir an soyutmur

Min ümidlə dolu sözlər Qarabağ.

Bağlar köhnə yaran hər gün təzə köz

Dərtdən söz açmağa varmı bircə söz?!

Gəl bu dərdə indi susa-susa döz.

Dözmək nə çətinmiş... çətin Qarabağ.

Tər çiçək misalı çöhrən solsa da

Intizar gözlərin yaşla dolsa da

Hələki qismətin həsrət olsa da

Darıxma, həsrətdə bitər Qarabağ.

Tahirə Məmmədova