GÜLNARƏ SADİQ : BU NECƏ ARZUDUR Kİ

Bu necə arzudur ki, İlahi!

İçində “kaş” “barı” yox,

Öz səsində boğulan bir ruh,

Ümiddən xəbərsiz vücud,

Nöqtəsiz mətnlər,

Nidasız duyğular susur.

Bu necə arzudur ki, İlahi!

İstəksiz,

Tənhalığa susamış,

Yazılmamış kitab kimi,

heçlik içində bir işıq...

Bir gecə yazısı qədər

məsum, yuxulu...

Bu necə arzudur ki, İlahi!

Fikrində ağrı gizlədir,

Sözündə küsgünlük,

Nəfəsində yorğunluq...

Dərdlərini qarışdırıb

əzan səsində dəfn edir...

Allah küsgünləri bəyənmir deyə

Borc alıb gülüşləri eşq pərisindən.

Gülür... gülmək nədir bilmədən.

Bu necə arzudur ki, İlahi!

İtiribdir uşaqlığı

qorxuların ağuşunda,

ağrıların mənzilində.

Bir çimdiklik nəfəsi yox.

Allı-güllü rəngsiz kədərlərin,

Ölüm rəngli vərəqlərin ətəyində

eşqə sürgün aşiqlərin

varlığını sürükləyən

bir dünyanın göz yaşı tək

dəryaların ürəyində gizlənibdir...

Gülnarə Sadiq