Məsafələr yük olubmuş ürəyinə,
Deyirlər ki, gecə-gündüz içirsənmiş.
Dodağına düyünləyib siqareti,
mənsizliyi ciyərinə çəkirsənmiş.
Daş qəlbindən bir paça ət asılıbmış,
Dağ qürurun əriyirmiş qıram-qıram.
Deyirlər ki, bu dünyanın bir küncündə,
Mən səninlə eyni evdə yaşayıram.
Deyirlər ki, yaddaşına qırış düşüb,
Xatirələr üstü-başı toz içində.
Deyirlər ki, uzaqlaşıb dost-tanışdan,
Saatlarca danışırsan öz içində.
Deyirlər ki, üşüyəndə qəm qalayıb,
Ürəyini “od yeri” tək çatırmışsan.
Deyirlər, tavana şəklimi döyüb,
Gecələri gözü açıq yatırmışsan.
Deyirlər ki, doğulmayan körpəmizi,
Gözlərinin beşiyində uyudursan.
Deyirlər ki, itirirsən yaddaşını,
Deyirlər ki, məni belə unudursan.
Ceyhunə Mehman
BİZİ SOSİAL PLATFORMALARDA İZLƏYİN