AYSEL XANLARQIZI : İNSAN ADLI OYUNCAĞAM

Sağ qaldığım savaşlarda,

Zirvəsi talanmış dağam.

Heykəlinə şeir yazan,

İnsan adlı oyuncağam.

Nə təpətək təpə oldum,

Bir zirvə oldum “quşqonan”.

Məni anam doğmadı ki,

Bir daşdan yondu daşyonan.

Dua etdim, şam alışdı,

Yandı içimdə məbədim.

Ay işığına aldandım,

Söndü günəşim əbədi.

Yuvasız, köçəri qəlbim,

Qəfəsdə etdi intihar.

Soruşma məndən halımı,

Gözüm qəm dolu intizar.

Uzaq gəz məndən,İlahi,

Bulaşma insan kirinə.

Yalanla qohum olandan,

Şərikəm dünya sirrinə.

Soruşma məndən halımı,

Necəyəm,deyə bilmirəm.

Soyunmuşam sevincimi,

Əynimə geyə bilmirəm..

Aysel Xanlarqızı